naar Gerry's homepage

Terug naar index <=> Verder naar volgende

Karakter

Ik ontmoet haar voor het eerst vlak voor de start van een wintermarathon. Ze zit op een bankje in de kleedkamer en vraagt me of er misschien ergens iets te eten is. Ze heeft een eind moeten reizen en heeft de kantine niet kunnen vinden. Ik val meteen voor haar prachtige bruine ogen en geef haar een paar energierepen. Als ik haar na afloop van de marathon terugzie, steekt ze haar duim omhoog. Ze heeft hem uitgelopen, ook al is het zwaar geweest en ze bedankt me nog een keer voor de reepjes.

Een paar maanden later zie ik haar weer, bij een vroege voorjaarsmarathon. Ik loop haar halverwege de wedstrijd achterop. Vastberaden pas, maar smalle en gebogen schouders. Ik haal haar in en we raken aan de praat. We blijken even oud te zijn, beiden een zoon en een dochter te hebben en graag en veel te lopen. Tussen mijn kinderen zit, keurig zo gepland, twee jaar. Haar kinderen schelen ruim vijftien jaar. Haar oudste kwam toen ze er eigenlijk nog te jong voor was, haar jongste was een ongelukje. Met beide vaders heeft ze nauwelijks contact, ze moet het in haar eentje redden. Ze werkt drie dagen, de rest van de tijd is ze er voor haar zoontje. Haar dochter is het huis al uit. Gelukkig maar vindt ze, want de spanningen liepen hoog op.

Na afloop van de marathon kleedt ze zich om en ik ben verbaasd over de metamorfose. Er komt een stralende jonge vrouw op mij af, trendy gekleed, lange bruine krullen dansend rond haar hoofd, voldaan en opgetogen over alweer een geslaagde marathon. We drinken nog wat samen en daarna rijdt ze, zoals altijd, alleen naar huis. Gelukkig heb ik haar mailadres zodat we contact kunnen houden.

We lopen nu regelmatig een wedstrijd samen en leren elkaar steeds beter kennen. Ik heb veel respect voor haar, ze heeft het niet gemakkelijk. Maar het lopen heeft haar zelfvertrouwen gegeven en haar sterker gemaakt.

Voor mij zal er de komende tijd ook een en ander veranderen. Aan de ene kant een uitdaging, aan de andere kant ook erg onzeker. Maar als ik zie hoe vrolijk en optimistisch zij zich redt, dan heb ik alle vertrouwen in de toekomst. Een kwestie van karakter en uithoudingsvermogen. Eigenschappen die nodig zijn bij het lopen, maar ook in het dagelijks leven. En soms wat meer dan anders.


This page is linked to the home page of Gerry Visser