Weerbericht

Het is een zonnige zomerse zondag en ik verheug me op de halve marathon die ik ga lopen. De route ziet er op papier schitterend uit en daarbij is het niet al te ver rijden. Het is een warme dag, het kwik staat bij de start al boven de dertig graden en het asfalt zindert. Ik vind met moeite mijn tempo en snak naar de eerste waterpost. Die komt na een eindeloze vijf kilometer en pas dan kan ik verfrissend water drinken en over mij heen gieten. En verder gaat het, terwijl het warmer en warmer wordt. De volgende verzorgingspost laat lang op zich wachten, de organisatie is zich duidelijk niet bewust geweest van de behoefte aan vocht onder de lopers. Ik krijg een droge keel en kan alleen nog maar denken aan grote bekers heerlijk koel water. Maar na elke bocht wacht de teleurstelling. Weer geen reddend waterkraampje.

Na zes lange kilometers komt eindelijk de verlossing, maar het is voor mij en vele anderen al te laat. Ik kan drinken wat ik wil, maar de benen hebben het opgegeven, de motivatie is weg, de hoop op een mooie tijd vervlogen. Een halve marathon duurde nog nooit zo lang en de laatste kilometers gaan in een dramatisch laag tempo. De toeschouwers zitten heerlijk in het zonnetje van het mooie weer te genieten. Zij hebben het goed. Wij niet.

Een paar weken later loop ik een 15 kilometer wedstrijd. Een prachtig parcours voert de lopers door de bossen, over licht glooiende en goed afgezette asfaltwegen. Het regent bij het inlopen, het regent bij de start, het regent onderweg, het regent bij de finish. Voor de toeschouwers en de jury een ramp, de biertap staat er verloren bij en de jurylijsten worden onleesbaar. De speaker probeert met onvermoeibare vrolijkheid te redden wat er te redden valt. Tevergeefs, het evenement lijkt volledig in het water te vallen.

Maar dan de lopers! Het water spat op aan alle kanten, ze vliegen over het asfalt. Opgetogen blikken, blij gebalde vuisten, pr's sneuvelen bij bosjes. Ook ik liep nog nooit zo snel en ik ben na afloop dolblij en zielsgelukkig. De toeschouwers druipen af terwijl de lopers voldaan en trots de douches opzoeken. Nu hebben wij het goed. Zij niet. Sinds ik loop weet ik dat de termen 'mooi weer' en 'slecht weer' heel betrekkelijk zijn. Want lopen relativeert alles. En zeker het weerbericht.