Planning

Loopjes plannen, ik ben er gek op. Het jaar is nieuw, de agenda leeg en de benen voelen geweldig. De feestdagen zijn achter de rug, het gewone leven begint weer en ik heb er zin in. Er is zó veel moois te lopen! Een kort loopje in de buurt, een langere wat verder weg en van deze marathon kan ik net zo goed een lang weekend maken… De agenda loopt snel vol met leuke wedstrijden. En als ik toch bezig ben, kan kan ik me net zo goed meteen inschrijven. Is dat maar geregeld, het nieuwe jaar kan beginnen. Het wordt een geweldig loopjaar, dat weet ik zeker.

's Avonds heb ik meer zin in de training dan anders. De eerste wedstrijd die staat gepland is een halve marathon. Ik droom van een pr en wat extra tempotraining kan geen kwaad. We trainen op de weg omdat de atletiekbaan wordt gerenoveerd. Het is donker, het lijkt drukker dan anders en ik neem voor de veiligheid een grasveldje binnendoor, afgezet met paaltjes en ijzerdraad. Waar het veldje begint, zijn geen paaltjes. Maar waar het stopt, lopen de paaltjes door. Er is weinig licht, ik zie geen paaltjes en geen draad… er is geen houden aan, ik vlieg door de lucht. Met mijn hand probeer ik de val te breken, toch smak ik met mijn hoofd hard op de stenen. Versuft krabbel ik overeind. Ik wil verder lopen maar voel dat dat niet gaat. De trainer komt geschrokken aangerend en trekt mij in het licht van een lantaarnpaal. Er zit een bult op mijn voorhoofd, bloed drupt op mijn kleren, mijn pols doet pijn en ik voel me duizelig. Einde training, op naar de EHBO. Mijn jaar is met een enorme dreun begonnen.

Een week later. De halve marathon kan ik vergeten, het pr dus ook. Sipjes sta ik langs de kant. Met zonnebril, niet vanwege de zon maar vanwege een prachtig blauw oog. Alles doet nog pijn. Mijn planning kan in de prullebak, het wordt niets dit jaar.

Weer een week later. Ik doe mee aan een vijftien kilometer die niet op mijn lijstje stond. Ik heb nauwelijks getraind en het gaat niet snel, maar ik loop wel mee. En voorzichtig begin ik er weer in te geloven. Laat die droomtijden maar zitten. Ik wil weer lekker lopen, dan komt de rest vanzelf.

Ik plan voortaan minder, ik zie het wel. En het jaar, dat wordt vast leuk!