Nieuwe theorie

Mijn trainer heeft wat nieuws gehoord en vertelt er enthousiast over tijdens een trainingsavond. Het is afgelopen met de lange duurloop bij de marathontraining. Hij was er eerst ook verbaasd over, maar hij vindt de theorie erachter overtuigend.

Ik heb altijd geleerd dat je voor een marathon je vetverbranding moet trainen. Na zo'n twee uur schakelt je lichaam van koolhydraten over naar vet, wat nodig is om een duurprestatie te kunnen leveren. Tijdens lange duurlopen oefen je die vetverbranding. Ook train je je spieren om het langer vol te houden en je lichaam raakt zo geleidelijk aan het langere lopen gewend. En verder is het simpelweg heerlijk om te doen, alleen of met anderen. Of je onderweg nu geniet van de stilte of het gezelschap, na afloop is het lichaam moe en de geest opgeruimd. Een lange duurloop is nuttig en prettig. Dacht ik.

Maar nee, de nieuwe theorie is anders. Het punt van de vetverbranding blijft overeind staan, maar het nieuwe inzicht is dat je die niet langer hoeft te trainen. Het is voldoende om te lopen totdat het lichaam van koolhydraten overschakelt op vet, daarna mag je gaan douchen. Het doel is bereikt, de vetverbranding is aangezet en mag meteen daarna weer worden uitgezet. Want met nog langer lopen, zo vindt men, belast en beschadig je onnodig je spieren, botten en pezen. Die kun je beter sparen voor het echte werk. Het is nergens voor nodig om langer dan twee uur te lopen, dat komt wel wanneer je uiteindelijk de marathon loopt.

Rare theorie vind ik het. Het lijkt wel alsof je het lopen op zich niet leuk mag vinden. Alsof er alleen maar lang gelopen mag worden wanneer het echt ergens om gaat. Net zoiets als alleen maar pret in bed mogen hebben op het moment dat je aan gezinsuitbreiding toe bent. Ik zie mij daar thuis al mee aankomen. Absurd idee.

Ik loop al jarenlang lang. En met mijn pezen, botten en spieren is niets mis. Integendeel, ik merk dat ze inmiddels zo goed getraind zijn dat ik steeds minder spierpijn heb en steeds sneller herstel. Ik wil dat graag zo houden en blijf eigenwijs veel en lang lopen. Eerst op koolhydraten en daarna op vet. Omdat ik denk dat het goed is en, belangrijker nog, omdat ik het leuk vind.

En ik laat de nieuwe theorie graag over aan mensen die er verstand van hebben.