Verslaafd

Het is een mooie zomerse zondagochtend en we lopen met een aantal lopers over het strand op Terschelling. De meeste van het groepje lopen puur voor een lol. Twee of drie keer trainen per week, da’s wel genoeg, en zo nu en dan een wedstrijdje, vooral voor de gezelligheid.

Willem, stuurman op de veerdienst tussen Harlingen en Terschelling, komt naast mij lopen. “En, heb je onlangs nog een wedstrijdje gelopen?” Ik vertel over de marathon in Regensburg, een prachtige stad aan de Donau, begin juni. Een leuke marathon, al was erg warm onderweg. En een paar weken later liep ik op donderdag een baanwedstrijdje van 5 kilometer en de zondag daarop een trail over de Veluwe. Ruim vijftig kilometer, alles onverhard, zonder publiek, in complete rust, door een schitterende omgeving. Alle drie heel anders, alle drie erg leuk.

Willem vindt het wel een beetje veel van het goede. “Eigenlijk ben jij loopverslaafd, denk je ook niet? ”

Ik zucht een keer diep. Als je vaker loopt dan drie keer per week en ook nog eens regelmatig meedoet aan wedstrijden heb je al snel de naam verslaafd te zijn. Al wordt er vaak aan toegevoegd dat het gelukkig wel een ‘gezonde’ verslaving is.

Belachelijk natuurlijk. Een verslaving is nooit gezond. Een verslaving is verschrikkelijk, het beheerst je leven volledig en richt onherstelbare schade aan.

“Willem, kom op”, zeg ik, terwijl we bij Oosterend van het strand af de Boschplaat op gaan. “Lopen is een hobby, meer niet. Een hobby verrijkt je leven en zorgt voor ontspanning, daar is het een hobby voor. Een verslaving is heel wat anders, dat ontwricht de boel compleet. Dat is geen verrijking, dat is een drama! ”

Maar Willem is nog niet overtuigd. “Ja, oké, dat geldt voor drank en drugs. Daar kun je aan kapot gaan. Dat kun je ook niet verbergen, dat merkt iedereen al snel. Maar als je aan lopen verslaafd bent, heeft niemand het door, toch? ”

“Nou ”, antwoord ik grinnikend, “volgens mij valt het heel erg op als je zoveel loopt dat je verder nergens meer aan toe komt. Een fles drank of een zakje coke kun je tenminste nog ergens verstoppen! ”

Het is natuurlijk een zinloze discussie. Als je verslaafd definieert als iets wat je graag doet en wat je erg zou missen als je het niet meer zou (kunnen) doen, dan ben ik inderdaad loopverslaafd. “Maar dan ben jij het ook Willem! ”, zeg ik.

En dat kan Willem niet ontkennen.